Τα ξωκλήσια του Λευκασίου.

 Το χωριό μας, για την περίοδο που αναφέρομαι (1940-1950), είχε χαρακτηριστεί ως παπαδο-χώρι, γιατί πέραν των άλλων επαγγελμάτων ( Δασκάλων, Ιατρών, Δικηγόρων, Στρατιωτικών, Αστυνομικών κ.λ.π.) έβγαζε και πολλούς ιερωμένους  (Παπάδες,  Μοναχούς, Ιερομόναχους, Αρχιμανδρίτες) που σημαίνει ότι ήταν βαθιά θρησκευόμενο και σαν τέτοιο, δεν μπορούσε παρά να έχει και αρκετά ξωκλήσια. 

Πράγματι  περιβάλλεται  από τα παρακάτω ξωκλήσια:

1ον. Άγιος Μάμμας, που βρίσκεται πάνω από τον παλιό αγροτόδρομο Λευκάσιο-Φίλια και αποτελεί ορόσημο της κτηματικής περιουσίας Λευκασίου με την αντίστοιχη των Φιλαίων. Λειτουργείται δύο φορές το χρόνο, μία στις 2 Σεμπτέβρη που είναι η εορτή του Αγίου Μάμαντος και μία τη εβδομάδα της Λαμπρής (τη Δευτέρα της Λάμπρής  όταν η 23η Απριλίου πέφτει νωρίτερα της ανωτέρω ημερομηνίας  και την Τρίτη της Λαμπρής όταν πέφτει μετά).

2ον Της Αγίας Τριάδος, που βρίσκεται στην κορυφή του ομώνυμου ορεινού όγκου Αγίας Τριάδος σε υψόμετρο 1127 μ.

3ον Του Προφήτη Ηλία  που κι αυτό βρίσκεται στην κορυφή του ομώνυμου ορεινού όγκου Προφήτη Ηλία σε υψόμετρο 1141 μ.

4ον Του Αγίου Ιωάννου, που βρίσκεται στο κάτω μέρος του Χωριού κοντά στον αγροτόδρομο που οδηγεί προς την κτηματική περιοχή  αϊ Νικόλα και Παλιάμπελα.

5ον Του Αγίου Γεωργίου, που και αυτό βρίσκεται στο κάτω μέρος του Χωρίού και πάνω στον αγροτόδρομο που οδηγεί στο Καλιβάτσι και Παλιογάλαρα. Η  λειτουργία του εξαρτάται από το πότε πέφτει το Πάσχα, αν πέφτει πριν την 23η Απριλίου εορτάζεται την ανωτέρω ημερομηνία, αν όμως πέφτει μετά, εορτάζεται τη Δευτέρα της Λαμπρής και τούτο γιατί η ακολουθία του είναι αναστάσιμη.

6ον Του Αγίου Κωνσταντίνου, που βρίσκεται στην κτηματική περιοχή του Χωριού με  τοπωνύμιο Δάρα.

Τα ανωτέρω ξωκλήσια υπήρχαν πολλά χρόνια πριν του 1940. Υπάρχουν όμως και δύο ακόμα εξωκλήσια που χτίστηκαν  μετά το 1940 και είναι:

7ον Του Αγίου Νικολάου, που βρίσκεται στη περιοχή Σκαρπαίικα και πάνω από τον αμαξιτό δρόμο Κλειτορία -Λευκάσιο και χτίστηκε από την οικογένεια Ανδρέα Ορφανού(Αντρούτσου), και 

8ον Της Παναγίας Πορταίτησας, που βρίσκεται στη τελευταία στροφή του ίδιου αμαξιτού δρόμου πριν μπούμε στο χωριό και χτίστηκε από τον Σύλλογο Των Απανταχού Λευκασίων(ο Άγιος Δημήτριος), επί Προεδρίας Δημητρίου Οδ. Σταθακόπουλου. 

Λευκάσιοι Ιερείς που υπηρέτησαν τον Άγιο Δημήτριο πολιούχο και προστάτη του χωριού, ως εφημέριοι από κτίσεως του Ναού, πρέπει να είναι πολλοί. Εγώ εδώ θα αναφέρω εκείνους που γνώρισα κι αν στη συνέχεια βρω προγενέστερους, σαφώς θα τους προσθέσω.

1ος.Παπά-Σπύρος  Τσεκούρας (νομίζω) το επίθετό του, Θείος της χήρας Παναγιώτας Βασιλείου Κιούση (Κιουσο-Παναγιώτας) κι έμενε μαζί της στο σπίτι που είναι δίπλα από του Γεωργίου Σμυρνή (Γώγορα).

Θυμάμαι έναν υπέργηρο ιερωμένο συνταξιούχο που άντεχε στο χρόνο, να κάθεται, μια ανοιξιάτικη ζηλευτή λιακάδα, στη πλάτη του σπιτιού του Γώγορα, με το αντερί πάνω από το παντελόνι και τον καλογερίστικο σκούφο του, να παρακολουθεί τους δασκάλους Σπύρο Κιούση, ανιψιό του, και Γιώργη  Δημήτρουλα (Καγιά) να παίζουν Μαντολινάτα. Αυτός, έλεγαν στο χωριό, ότι ήταν εκείνος που έβαλε τα παρατσούκλια στους περισσότερους Τσορωταίους, αφού τους βάφτισε Χριστιανικά κι έδωσε το όνομά τους, τους κόλλησε αργότερα και το παρόνομά τους. Έτσι τους γνώρισα κι εγώ, γι’αυτό με αυτό  τους ιστορώ.

2ος Παπά-Κώστας Κατσής , το αηδόνι της εκκλησίας. Αν τύχαινε να είσαι στην εκκλησία και στο δεξί ψαλτήρι να ήταν οι γέροντες Θανάσης Ντελής και Γιώργης Αναγνώστης και ο Παπά Κώστας, από το ιερό, να ψέλνουν, θα άκουγες μια μελωδία που θα νόμιζες ότι κατεβαίνει από τον τρούλο του Παντοκράτορα και να διαχέεται σε ολόκληρο το εκκλησίασμα, τότε θα ευχόσουν να μην τελειώσει η λειτουργία και χάσεις αυτή τη θεία αρμονία. Ήταν στα πρόθυρα της εξόδου του σε σύνταξη, όταν έχασε την Παπαδιά του. Του κόστισε πολύ ο χαμός της, για να ξεχνά τον πόνο του το έριξε στο κρασί, όχι βέβαια ότι προγενέστερα δεν του άρεσε, του άρεσε και το τραβούσε, αλλά τώρα το’τσουζε  παραπάνω. Θυμάμαι μια Μεγάλη Εβδομάδα τα είχε πιει λίγο παραπάνω και στο Ευαγγέλιο έκανε μερικά λάθη, σε κάθε λάθος, ακουγόταν από το εκκλησίασμα η φωνή του υποψήφιου αντικαταστάτη του να τον διορθώνει, τότε σταματάει το ευαγγέλιο και του λέει (σταμάτα επιτέλους! σύντομα θα είσαι στη θέση μου και θα τα λες καλύτερα) και συνέχισε. Όντως μετά από λίγο χρονικό διάστημα  υπέβαλλε την παραίτησή του και βγήκε σε σύνταξη. Είχε δύο  Παιδιά Αγόρια τον Θανάση (Θανασάκη) και τον Αντρέα(Γαβάζω) για τους οποίους έχω γράψει.

3ος Παπά Δήμος Αναγνωστόπουλος, γιος του Γεωργίου Αναγνωστόπουλου (Αναγνώστη) δεξιού ψάλτη του Αγίου Δημητρίου που είχε και δεύτερο γιο παπά, τον παπά Τάκη, εφημέριο της ενορίας Τουρλάδας, άρα από θρησκευόμενη οικογένεια. Δεν είχε μελωδική φωνή, αλλά ήταν άξιος και τυπικός λειτουργός, τούτο το γνωρίζω, από προσωπική εμπειρία, γιατί είχα την τύχη να υπηρετήσω τον Άγιο Δημήτριο ως νεωκόρος, στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου, δίπλα του.